Shahzod Rakhmonov:
22:27
Sokin oqshom bag'rida olisdan kimningdir qorasi elas-elas ko'rinmoqda. U o'z xayollari og'ushida atrofga ojiz
boqardi. Xayolidan shu damda olis bolalikda qolib ketgan xotiralar o'tmoqda. Eh
bolalik. Qanchalik baxtli ekanmiz o'shanda. Sho'x-shodon, g'am neligin
bilmasdan yurardik. 22:29 Bolalik sho'xliklari bilan ajib bir
davr edi. Qishloqdagi tengdoshlar bilan ertalabdan tunga qadar chang
ko'chalarda yugurishlar, bolalikdagi beg'ubor tortishuvlar bari o'tmishga
aylandi. 22:34 O'sha kezlarda tengdoshlar orasidan
Sitora menga qanaqadir boshqacha ko'rinardi. Uning kulishlari, tim qora shalola
sochlari menga juda yoqardi. Ko' vaqtimni u bilan birga o'tkazishni hohlardim.
Uni ko'rganimda o'zimni negadir baxtiyor his qilardim. Goh-gohida qizlar va
bolalar ikki jamoaga bo'linib, quvlashmachoq, bekinmachoq o'ynardik. U boshqa
qizlardan nimasi bilandir ajralib turardi. Ammo u nimaligini bila olmasdim.
Oradan vaqtlar o'tdi. 22:38 Men ham Sitora ham bolalik
sho'xliklari bilan ulg'aydik. Unga bo'lgan mehrim yanada kuchaygan, uni
ko'rmagan kunim o'zimni g'alati his qilardim. Doim uni ko'rishga oshiqardim.
Maktab davri ham tugay deb qolgandi. Endi sinfdoshlar barchasi o'z yo'lidan
ketadi. Endi yo'llar ayro. Hayot yo'llarida yana uchrashish kimga nasib etadi,
kimga esa yo'q. 22:42 9 yil u bilan bir sinfda, aniqrog'i
bir partada o'tirdik. Necha bor janjallashib necha bor yarashdik. Mana maktabni
ham tez orada bitiramiz. Men uchun uning qayerda o'qishni davom ettirishi juda
muhim edi. Unga bo'lgan munosabatimni oshkor etmagan bo'lsamda, uning ham menga
nisbatan befarq emasligini ko'zlaridan bilinib turardi. 22:46 25-may. Bugun maktabdagi so'nggi
kunimiz. Bugun so'nggi qo'ng'iroq sadolari bizni maktab ostonasidan katta hayot
ostonasiga kuzatib qo'yadi. Maktabga endi kelgan chog'imizda ham shu qo'ng'iroq
edi. Bugun ham o'sha qo'ng'iroq, jaranglashi, sadosi ham hamon o'sha-o'sha.
Ammo 9 yil ilgari u bizlarni kutib olgandi. Bugun esa u bizga oq yo'l tilab
kuzatmoqda, xayrlashmoqda. 22:54 Sinfdoshlar ko'zida quvonch-u,
qalblar yum-yum yig'lamoqda. 9 yillik qadrdonlar bir-biridan ayrilishadi. 9 yil
davomida hamma narsa, shu jumladan bizlar ham o'zgardik. Ammo bizga oq yo'l
tilayotgan qo'ng'iroq sadosi hamon birdek. Bugun uning ko'zida yosh tomchilari
qalqayotganini ko'rdim. 9 yil birga o'qib, birga o'tirib biror marotaba unga
qalbimdagi sirlarimni oshkor etolmadim. Bugunchi? Bugun unga sevishimni
aytmasam qachon aytaman? U bilan yana shunday ko'rishib turish nasib qiladimi? 22:57 Yo'q. Men qalbimdagi sevgini ortiq
pinhon tuta olmayman. Bugun unga albatta aytaman. Bu mening maktabdagi so'nggi
qarorim, ahdim. Shu xayollar og'ushida men Sitora tomon yura boshladim. Men shu
damda qayerdan jur'at topganimni o'zim ham bilmayman... 22:57 Davomi bor...
|